odszukać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ szukać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔtˈʂu.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: od‧szu‧kać

Verb[edit]

odszukać pf (imperfective odszukiwać)

  1. (transitive) to seek out, to track down
  2. (reflexive with się) to find each other

Conjugation[edit]

Conjugation of odszukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odszukać
future tense 1st odszukam odszukamy
2nd odszukasz odszukacie
3rd odszuka odszukają
impersonal odszuka się
past tense 1st odszukałem,
-(e)m odszukał
odszukałam,
-(e)m odszukała
odszukałom,
-(e)m odszukało
odszukaliśmy,
-(e)śmy odszukali
odszukałyśmy,
-(e)śmy odszukały
2nd odszukałeś,
-(e)ś odszukał
odszukałaś,
-(e)ś odszukała
odszukałoś,
-(e)ś odszukało
odszukaliście,
-(e)ście odszukali
odszukałyście,
-(e)ście odszukały
3rd odszukał odszukała odszukało odszukali odszukały
impersonal odszukano
conditional 1st odszukałbym,
bym odszukał
odszukałabym,
bym odszukała
odszukałobym,
bym odszukało
odszukalibyśmy,
byśmy odszukali
odszukałybyśmy,
byśmy odszukały
2nd odszukałbyś,
byś odszukał
odszukałabyś,
byś odszukała
odszukałobyś,
byś odszukało
odszukalibyście,
byście odszukali
odszukałybyście,
byście odszukały
3rd odszukałby,
by odszukał
odszukałaby,
by odszukała
odszukałoby,
by odszukało
odszukaliby,
by odszukali
odszukałyby,
by odszukały
impersonal odszukano by
imperative 1st niech odszukam odszukajmy
2nd odszukaj odszukajcie
3rd niech odszuka niech odszukają
passive adjectival participle odszukany odszukana odszukane odszukani odszukane
anterior adverbial participle odszukawszy
verbal noun odszukanie

Further reading[edit]

  • odszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odszukać in Polish dictionaries at PWN