otulić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ tulić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈtu.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: o‧tu‧lić

Verb

[edit]

otulić pf (imperfective otulać)

  1. (transitive) to wrap up, to tuck up, to tuck in
  2. (reflexive with się) to wrap oneself up, to tuck oneself up

Conjugation

[edit]
Conjugation of otulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otulić
future tense 1st otulę otulimy
2nd otulisz otulicie
3rd otuli otulą
impersonal otuli się
past tense 1st otuliłem,
-(e)m otulił
otuliłam,
-(e)m otuliła
otuliłom,
-(e)m otuliło
otuliliśmy,
-(e)śmy otulili
otuliłyśmy,
-(e)śmy otuliły
2nd otuliłeś,
-(e)ś otulił
otuliłaś,
-(e)ś otuliła
otuliłoś,
-(e)ś otuliło
otuliliście,
-(e)ście otulili
otuliłyście,
-(e)ście otuliły
3rd otulił otuliła otuliło otulili otuliły
impersonal otulono
conditional 1st otuliłbym,
bym otulił
otuliłabym,
bym otuliła
otuliłobym,
bym otuliło
otulilibyśmy,
byśmy otulili
otuliłybyśmy,
byśmy otuliły
2nd otuliłbyś,
byś otulił
otuliłabyś,
byś otuliła
otuliłobyś,
byś otuliło
otulilibyście,
byście otulili
otuliłybyście,
byście otuliły
3rd otuliłby,
by otulił
otuliłaby,
by otuliła
otuliłoby,
by otuliło
otuliliby,
by otulili
otuliłyby,
by otuliły
impersonal otulono by
imperative 1st niech otulę otulmy
2nd otul otulcie
3rd niech otuli niech otulą
passive adjectival participle otulony otulona otulone otuleni otulone
anterior adverbial participle otuliwszy
verbal noun otulenie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • otulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otulić in Polish dictionaries at PWN