płoń

See also: plon, Plon, -plon, Plön, plọn, ploːŋ², and płon

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpwɔɲ/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈpwɔɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲ
• Syllabification: płoń
• Homophone: Płoń

Etymology 1

Inherited from Old Polish płonia. By surface analysis, płony +‎ -ia.

Alternative forms

• płonia (obsolete)

Noun

płoń f

1. (dialectal, hydrology, oceanography) polynya

   Synonym: połynia

2. (Near Masovian) fast and deep part of a river that does not freeze

Declension

Declension of płoń

	singular	plural
nominative	płoń	płonie
genitive	płoni	płoni
dative	płoni	płoniom
accusative	płoń	płonie
instrumental	płonią	płoniami
locative	płoni	płoniach
vocative	płoni	płonie

Related terms

adjective

• płonny

 

nouns

• płonina
• płonnik

 

verbs

• płonić impf
• płonieć impf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

płoń

1. second-person singular imperative of płonąć

Further reading

• płoń in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1891) “płoń”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 367