bukareszteński
bukareszteński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbukarɛˈʃtɛ̃j̃sʲci], AS: [bukareštẽĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do Bukaresztu (stolicy Rumunii)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bukareszteński bukareszteńska bukareszteńskie bukareszteńscy bukareszteńskie dopełniacz bukareszteńskiego bukareszteńskiej bukareszteńskiego bukareszteńskich celownik bukareszteńskiemu bukareszteńskiej bukareszteńskiemu bukareszteńskim biernik bukareszteńskiego bukareszteński bukareszteńską bukareszteńskie bukareszteńskich bukareszteńskie narzędnik bukareszteńskim bukareszteńską bukareszteńskim bukareszteńskimi miejscownik bukareszteńskim bukareszteńskiej bukareszteńskim bukareszteńskich wołacz bukareszteński bukareszteńska bukareszteńskie bukareszteńscy bukareszteńskie
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bukaresztański[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bukareszteńczyk mos, bukaresztenka ż, Bukareszt mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bucharestian
- baskijski: (1.1) bukarestar
- białoruski: (1.1) бухарэсцкі
- czeski: (1.1) bukurešťský
- niemiecki: (1.1) Bukarester
- rosyjski: (1.1) бухарестский
- słowacki: (1.1) bukureštský
- ukraiński: (1.1) бухарестський
- węgierski: (1.1) bukaresti
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 36.
- ↑ WIESŁAW ŁUCZAK, Polska Głos Wielkopolski, 06/08/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
