polski

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Polski and pólski

Finnish[edit]

Verb[edit]

polski

  1. inflection of polskia:
    1. third-person singular indicative past
    2. indicative present connegative
    3. second-person singular imperative present/present connegative

Lower Sorbian[edit]

Adjective[edit]

polski

  1. Superseded spelling of pólski.

Declension[edit]

Declension of polski
Masculine singular Feminine singular Neuter singular Dual Plural
Nominative polski polska polske polskej polske
Genitive polskego polskeje polskego polskeju polskich
Dative polskemu polskej polskemu polskima polskim
Accusative polski
polskego (animate) 		polsku polske polskej
polskeju (animate) 		polske
polskich (optional animate form)
Instrumental polskim polskeju polskim polskima polskimi
Locative polskem polskej polskem polskima polskich

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *poľski. By surface analysis, pole +‎ -ski. First attested in the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔlʲskiː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔlʲski/

Adjective[edit]

polski

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
    • 1876 [1402], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎[1], volume VI, page 207:
      Eze Maczey v Yana ne prziymowal nemeczskego prawa, ale polske
      [Eże Maciej u Jana nie przyjmował niemiecskiego prawa, ale polskie]
    • 1885 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎[2], volume I, page 481:
      Zastawyamy dzedzini nassze... w tyssonczu grzywen syrokych grossy praskey kusny liczby polskey, numeri Polonicalis, obwikley, lyczoncz w kaszdø grzywnø czterdzesczy y oszm grossy
      [Zastawiamy dziedziny nasze... w tysiącu grzywien szyrokich groszy praskiej kuźni liczby polskiej, numeri Polonicalis, obwykłej, licząc w każdą grzywnę czterdzieści i ośm groszy]
    • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎[3], page 703:
      Ktoryz tho zakon vezvan yesth zakon pokuthvyączych, ktoryz sye tako vykłada polzką movą
      [Ktoryż to zakon wezwan jest zakon pokutujących, ktoryż sie tako wykłada polską mową]
  2. (relational) written in Polish
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[4], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page I Prol 15:
      Tu se doconawa prolog lacynsky, polzki (Polonicus) y nemeczski a poczina se drugi takisz lacinski, polzky (in Polonico) y nemeczski
      [Tu sie dokonawa prolog łaciński, polski (Polonicus) i niemiecski, a poczyna sie drugi takiż łaciński, polski (in Polonico) i niemiecski]
  3. (relational) field (of, or relating to a field)
    Synonym: polny
    • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎[5], section 2,5:
      Gdisz bog vdzalal... wszelkø *chrøszlyna polskø (virgultum agri)
      [Gdyż Bog udziałał... wszelką chroślinę polską (virgultum agri)]

Descendants[edit]

  • Polish: polski
  • Silesian: polski

Adverb[edit]

polski

  1. in Polish

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish polski. By surface analysis, pole +‎ -ski.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

polski (not always comparable, comparative bardziej polski, superlative najbardziej polski, adverb polsko)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
    Hypernym: słowiański

Declension[edit]

Declension of polski
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative polski polskie polska polscy polskie
genitive polskiego polskiej polskich
dative polskiemu polskim
accusative polskiego polski polskie polską polskich polskie
instrumental polskim polskimi
locative polskiej polskich

Noun[edit]

polski m inan

  1. Polish (language)
    Mówisz po polsku? ― Do you speak Polish? (informal)
    Czy mówi pan po polsku? ― Do you speak Polish? (formal, to male)
    Czy mówi pani po polsku? ― Do you speak Polish? (formal, to female)
    Nie mówię po polsku. ― I don't speak Polish.

Declension[edit]

Declension of polski
singular plural
nominative polski polskie
genitive polskiego polskich
dative polskiemu polskim
accusative polski polskie
instrumental polskim polskimi
locative polskim polskich
vocative polski polskie

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), polski is one of the most used words in Polish, appearing 70 times in scientific texts, 186 times in news, 159 times in essays, 29 times in fiction, and 14 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 458 times, making it the 100th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990), “polski”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków; Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 397

Further reading[edit]

  • polski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polski in Polish dictionaries at PWN
  • “polski”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
  • “POLSKI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21.01.2022
  • Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “polski”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861), “polski”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “polski”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 541
  • polski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish polski. By surface analysis, pole +‎ -ski.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

polski (not comparable)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
  2. (relational, archaic) Silesian
    Synonym: ślōnski

Noun[edit]

polski m inan

  1. Polish (language)

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=polski&oldid=76032370"