polski
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Contents
Finnish[edit]
Verb[edit]
polski
- Third-person singular indicative past form of polskia.
- Indicative present connegative form of polskia.
- Second-person singular imperative present form of polskia.
- Second-person singular imperative present connegative form of polskia.
Polish[edit]
Alternative forms[edit]
- (abbreviation): pol.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
polski m (comparative bardziej polski, superlative najbardziej polski, adverb polsko)
- Polish (of, or from Poland)
Declension[edit]
declension of polski
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers, m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | polski | polskie | polska | polscy | polskie | ||
| genitive | polskiego | polskiej | polskich | ||||
| dative | polskiemu | polskim | |||||
| accusative | polskiego | polski | polskie | polską | polskich | polskie | |
| instrumental | polskim | polskimi | |||||
| locative | polskiej | polskich | |||||
| old dative | polsku | ||||||
Related terms[edit]
- Polak m, Polka f
- Polska
- polszczyzna
Noun[edit]
polski m inan
- Polish (language)
- Mówisz po polsku? – Do you speak Polish? (informal)
- Czy mówi pan po polsku? – Do you speak Polish? (formal, to male)
- Czy mówi pani po polsku? – Do you speak Polish? (formal, to female)
- Nie mówię po polsku. – I don't speak Polish.
- (colloquial) Polish language lesson
- Jutro mam klasówkę z polskiego.
Further reading[edit]
- polski in Polish dictionaries at PWN
