taternictwo
taternictwo (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌtatɛrʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [taterʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) odmiana turystyki wyczynowej polegającej na pokonywaniu trudno dostępnych miejsc w Tatrach
- (1.2) zdobywanie trudnych partii w wysokich górach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik taternictwo dopełniacz taternictwa celownik taternictwu biernik taternictwo narzędnik taternictwem miejscownik taternictwie wołacz taternictwo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) alpinizm, wspinaczka górska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tatry nmos, taternik m, taterniczka ż, tatrologia ż, tatroznawstwo n
- przym. taterniczy, taternicki
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: alpinizm
- źródła:
- ↑ Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 27.