przecznica

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish przecznica, przesznica. By surface analysis, przeko +‎ -nica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʂɛˈt͡ʂɲi.t͡sa/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /pr̝et͡ʂˈɲi.t͡sa/, (17^th–18^th c.) /pʂet͡ʂˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: prze‧czni‧ca

Noun

przecznica f (diminutive przeczniczka)

1. turn-off, cut-through, block, turning, intersection, junction (street perpendicular to the main thoroughfare or other street)
2. (mining) extensive excavation drilled horizontally in the rock across the layers

   Hypernym: wyrobisko

3. (obsolete) crosspiece (horizontal or transverse beam or similar member that extends across or perpendicular to something)

   Synonym: poprzeczka

4. (Middle Polish) argument, contention, dispute, quarrel

   Synonyms: spór, swar, (archaic) zwada

Declension

Declension of przecznica

	singular	plural
nominative	przecznica	przecznice
genitive	przecznicy	przecznic
dative	przecznicy	przecznicom
accusative	przecznicę	przecznice
instrumental	przecznicą	przecznicami
locative	przecznicy	przecznicach
vocative	przecznico	przecznice

Derived terms

adjective

• przecznicowy

 

Related terms

adjective

• przeczny

 

noun

• przecznik

 

particle

• przeko

 

Further reading

• przecznica in Polish dictionaries at PWN
• przecznica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przecznica”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku