przerznąć

See also: przerżnąć

Old Polish[edit]

From prze- +‎ Proto-Slavic *rьznǫti. First attested in 1446.

przerznąć pf

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przerznąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

przerznąć pf

Conjugation of przerznąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przerznąć
future tense	1^st	przerznę			przerzniemy
	2^nd	przerzniesz			przerzniecie
	3^rd	przerznie			przerzną
	impersonal	przerznie się
past tense	1^st	przerznąłem, -(e)m przerznął	przerznęłam, -(e)m przerznęła	przerznęłom, -(e)m przerznęło	przerznęliśmy, -(e)śmy przerznęli	przerznęłyśmy, -(e)śmy przerznęły
	2^nd	przerznąłeś, -(e)ś przerznął	przerznęłaś, -(e)ś przerznęła	przerznęłoś, -(e)ś przerznęło	przerznęliście, -(e)ście przerznęli	przerznęłyście, -(e)ście przerznęły
	3^rd	przerznął	przerznęła	przerznęło	przerznęli	przerznęły
	impersonal	przerznięto
conditional	1^st	przerznąłbym, bym przerznął	przerznęłabym, bym przerznęła	przerznęłobym, bym przerznęło	przerznęlibyśmy, byśmy przerznęli	przerznęłybyśmy, byśmy przerznęły
	2^nd	przerznąłbyś, byś przerznął	przerznęłabyś, byś przerznęła	przerznęłobyś, byś przerznęło	przerznęlibyście, byście przerznęli	przerznęłybyście, byście przerznęły
	3^rd	przerznąłby, by przerznął	przerznęłaby, by przerznęła	przerznęłoby, by przerznęło	przerznęliby, by przerznęli	przerznęłyby, by przerznęły
	impersonal	przerznięto by
imperative	1^st	niech przerznę			przerznijmy
	2^nd	przerznij			przerznijcie
	3^rd	niech przerznie			niech przerzną
passive adjectival participle		przerznięty	przerznięta	przerznięte	przerznięci	przerznięte
anterior adverbial participle		przerznąwszy
verbal noun		przerznięcie