przypakować

Polish

Etymology

From przy- +‎ pakować.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.paˈkɔ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: przy‧pa‧ko‧wać

Verb

przypakować pf (imperfective przypakowywać)

1. (intransitive, bodybuilding, slang) to work out, to exercise (to strengthen a part one’s body by exercise)
2. (intransitive, slang) to impose, to oblige (to make someone to comply with an arrangement)

Conjugation

Conjugation of przypakować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przypakować
future tense	1st	przypakuję			przypakujemy
	2nd	przypakujesz			przypakujecie
	3rd	przypakuje			przypakują
	impersonal	przypakuje się
past tense	1st	przypakowałem, -(e)m przypakował	przypakowałam, -(e)m przypakowała	przypakowałom, -(e)m przypakowało	przypakowaliśmy, -(e)śmy przypakowali	przypakowałyśmy, -(e)śmy przypakowały
	2nd	przypakowałeś, -(e)ś przypakował	przypakowałaś, -(e)ś przypakowała	przypakowałoś, -(e)ś przypakowało	przypakowaliście, -(e)ście przypakowali	przypakowałyście, -(e)ście przypakowały
	3rd	przypakował	przypakowała	przypakowało	przypakowali	przypakowały
	impersonal	przypakowano
conditional	1st	przypakowałbym, bym przypakował	przypakowałabym, bym przypakowała	przypakowałobym, bym przypakowało	przypakowalibyśmy, byśmy przypakowali	przypakowałybyśmy, byśmy przypakowały
	2nd	przypakowałbyś, byś przypakował	przypakowałabyś, byś przypakowała	przypakowałobyś, byś przypakowało	przypakowalibyście, byście przypakowali	przypakowałybyście, byście przypakowały
	3rd	przypakowałby, by przypakował	przypakowałaby, by przypakowała	przypakowałoby, by przypakowało	przypakowaliby, by przypakowali	przypakowałyby, by przypakowały
	impersonal	przypakowano by
imperative	1st	niech przypakuję			przypakujmy
	2nd	przypakuj			przypakujcie
	3rd	niech przypakuje			niech przypakują
anterior adverbial participle		przypakowawszy
verbal noun		przypakowanie

Further reading

• przypakować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN