przystanąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From przy- +‎ stanąć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʂɨˈsta.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -anɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧sta‧nąć

Verb[edit]

przystanąć pf (imperfective przystawać)

  1. (intransitive) to stop briefly

Conjugation[edit]

Conjugation of przystanąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przystanąć
future tense 1st przystanę przystaniemy
2nd przystaniesz przystaniecie
3rd przystanie przystaną
impersonal przystanie się
past tense 1st przystanąłem,
-(e)m przystanął
przystanęłam,
-(e)m przystanęła
przystanęłom,
-(e)m przystanęło
przystanęliśmy,
-(e)śmy przystanęli
przystanęłyśmy,
-(e)śmy przystanęły
2nd przystanąłeś,
-(e)ś przystanął
przystanęłaś,
-(e)ś przystanęła
przystanęłoś,
-(e)ś przystanęło
przystanęliście,
-(e)ście przystanęli
przystanęłyście,
-(e)ście przystanęły
3rd przystanął przystanęła przystanęło przystanęli przystanęły
impersonal przystanięto
conditional 1st przystanąłbym,
bym przystanął
przystanęłabym,
bym przystanęła
przystanęłobym,
bym przystanęło
przystanęlibyśmy,
byśmy przystanęli
przystanęłybyśmy,
byśmy przystanęły
2nd przystanąłbyś,
byś przystanął
przystanęłabyś,
byś przystanęła
przystanęłobyś,
byś przystanęło
przystanęlibyście,
byście przystanęli
przystanęłybyście,
byście przystanęły
3rd przystanąłby,
by przystanął
przystanęłaby,
by przystanęła
przystanęłoby,
by przystanęło
przystanęliby,
by przystanęli
przystanęłyby,
by przystanęły
impersonal przystanięto by
imperative 1st niech przystanę przystańmy
2nd przystań przystańcie
3rd niech przystanie niech przystaną
anterior adverbial participle przystanąwszy
verbal noun przystanięcie

Further reading[edit]

  • przystanąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przystanąć in Polish dictionaries at PWN