rappa

See also: Rappa and rappā

English

Noun

rappa (plural rappas)

1. Eye dialect spelling of rapper.
   • 2001, Nzinga Regtuinah Chavis, “enter(f*#@ckin)tained” (poem), in Tony Medina and Louis Reyes Rivera (editors), Bum Rush the Page: A Def Poetry Jam, Random House, →ISBN, page 224:

     Or like a female rappa who knows no other/way of selling work w/o her body / […]

Anagrams

• appar, appar.

---

Icelandic

Etymology

From English rap.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrahpa/
• Rhymes: -ahpa

Verb

rappa (weak verb, third-person singular past indicative rappaði, supine rappað)

1. to rap (to speak lyrics in the style of rap music)

Conjugation

rappa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rappa
supine (sagnbót)		rappað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rappandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rappa	við röppum	present (nútíð)	ég rappi	við röppum
	þú rappar	þið rappið		þú rappir	þið rappið
	hann, hún, það rappar	þeir, þær, þau rappa		hann, hún, það rappi	þeir, þær, þau rappi
past (þátíð)	ég rappaði	við röppuðum	past (þátíð)	ég rappaði	við röppuðum
	þú rappaðir	þið röppuðuð		þú rappaðir	þið röppuðuð
	hann, hún, það rappaði	þeir, þær, þau röppuðu		hann, hún, það rappaði	þeir, þær, þau röppuðu
imperative (boðháttur)	rappa (þú)	rappið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rappaðu	rappiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rappast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rappast
supine (sagnbót)		rappast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rappandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rappast	við röppumst	present (nútíð)	ég rappist	við röppumst
	þú rappast	þið rappist		þú rappist	þið rappist
	hann, hún, það rappast	þeir, þær, þau rappast		hann, hún, það rappist	þeir, þær, þau rappist
past (þátíð)	ég rappaðist	við röppuðumst	past (þátíð)	ég rappaðist	við röppuðumst
	þú rappaðist	þið röppuðust		þú rappaðist	þið röppuðust
	hann, hún, það rappaðist	þeir, þær, þau röppuðust		hann, hún, það rappaðist	þeir, þær, þau röppuðust
imperative (boðháttur)	rappast (þú)	rappist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rappastu	rappisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rappaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rappaður	röppuð	rappað		rappaðir	rappaðar	röppuð
accusative (þolfall)	rappaðan	rappaða	rappað		rappaða	rappaðar	röppuð
dative (þágufall)	röppuðum	rappaðri	röppuðu		röppuðum	röppuðum	röppuðum
genitive (eignarfall)	rappaðs	rappaðrar	rappaðs		rappaðra	rappaðra	rappaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rappaði	rappaða	rappaða		röppuðu	röppuðu	röppuðu
accusative (þolfall)	rappaða	röppuðu	rappaða		röppuðu	röppuðu	röppuðu
dative (þágufall)	rappaða	röppuðu	rappaða		röppuðu	röppuðu	röppuðu
genitive (eignarfall)	rappaða	röppuðu	rappaða		röppuðu	röppuðu	röppuðu

---

Italian

Verb

rappa

1. third-person singular present indicative of rappare
2. second-person singular imperative of rappare

---

Japanese

Romanization

rappa

1. Rōmaji transcription of らっぱ
2. Rōmaji transcription of ラッパ

---

Swedish

Verb

rappa (present rappar, preterite rappade, supine rappat, imperative rappa)

1. to rap; to speak lyrics in the style of rap music

Conjugation

Conjugation of rappa (weak)

	Active		Passive
Infinitive	rappa		—
Supine	rappat		—
Imperative	rappa		—
Imper. plural1	rappen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	rappar	rappade	—	—
Ind. plural1	rappa	rappade	—	—
Subjunctive2	rappe	rappade	—	—
	Participles
Present participle	rappande
Past participle	rappad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• rapp
• rappare