ratificar
Catalan
Etymology
From Medieval Latin ratificare, from Latin ratus (“established, authoritative; fixed, certain”).
Pronunciation
Verb
ratificar (first-person singular present ratifico, first-person singular preterite ratifiquí, past participle ratificat)
- to ratify
Conjugation
Related terms
Further reading
- “ratificar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “ratificar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “ratificar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “ratificar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
From Medieval Latin ratificare, from Latin ratus (“established, authoritative; fixed, certain”).
Verb
Lua error in Module:pt-headword at line 111: Parameter 2 is not used by this template.
- to ratify
Conjugation
Lua error in Module:pt-verb at line 2822: Parameter 2 is not used by this template.
Usage notes
Not to be confused with retificar.
Related terms
Further reading
Spanish
Etymology
From Medieval Latin ratificare, from Latin ratus (“established, authoritative; fixed, certain”).
Pronunciation
Verb
Lua error in Module:es-headword at line 49: Parameter 2 is not used by this template.
- to ratify
Conjugation
Related terms
Further reading
- “ratificar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Categories:
- Catalan terms derived from Medieval Latin
- Catalan terms derived from Latin
- Catalan terms with IPA pronunciation
- Catalan lemmas
- Catalan verbs
- Catalan first conjugation verbs
- Catalan verbs with c-qu alternation
- Portuguese terms derived from Medieval Latin
- Portuguese terms derived from Latin
- Spanish terms derived from Medieval Latin
- Spanish terms derived from Latin
- Spanish 4-syllable words
- Spanish terms with IPA pronunciation