rissa

See also: Rissa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɪsːa/
• Rhymes: -ɪsːa

Noun

rissa f (genitive singular rissu, nominative plural rissur)

1. sketch

Declension

declension of rissa

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rissa	rissan	rissur	rissurnar
accusative	rissu	rissuna	rissur	rissurnar
dative	rissu	rissunni	rissum	rissunum
genitive	rissu	rissunnar	rissa	rissanna

Verb

rissa (weak verb, third-person singular past indicative rissaði, supine rissað)

1. to sketch

Conjugation

rissa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rissa
supine (sagnbót)		rissað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rissandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rissa	við rissum	present (nútíð)	ég rissi	við rissum
	þú rissar	þið rissið		þú rissir	þið rissið
	hann, hún, það rissar	þeir, þær, þau rissa		hann, hún, það rissi	þeir, þær, þau rissi
past (þátíð)	ég rissaði	við rissuðum	past (þátíð)	ég rissaði	við rissuðum
	þú rissaðir	þið rissuðuð		þú rissaðir	þið rissuðuð
	hann, hún, það rissaði	þeir, þær, þau rissuðu		hann, hún, það rissaði	þeir, þær, þau rissuðu
imperative (boðháttur)	rissa (þú)	rissið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rissaðu	rissiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rissaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rissaður	rissuð	rissað		rissaðir	rissaðar	rissuð
accusative (þolfall)	rissaðan	rissaða	rissað		rissaða	rissaðar	rissuð
dative (þágufall)	rissuðum	rissaðri	rissuðu		rissuðum	rissuðum	rissuðum
genitive (eignarfall)	rissaðs	rissaðrar	rissaðs		rissaðra	rissaðra	rissaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rissaði	rissaða	rissaða		rissuðu	rissuðu	rissuðu
accusative (þolfall)	rissaða	rissuðu	rissaða		rissuðu	rissuðu	rissuðu
dative (þágufall)	rissaða	rissuðu	rissaða		rissuðu	rissuðu	rissuðu
genitive (eignarfall)	rissaða	rissuðu	rissaða		rissuðu	rissuðu	rissuðu

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈris.sa/
• Rhymes: -issa
• Hyphenation: rìs‧sa

Etymology 1

Borrowed from Latin rixa. Doublet of ressa, which was inherited.

Noun

rissa f (plural risse)

1. a fight, scuffle or brawl

Further reading

• rissa1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

rissa

1. inflection of rissare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Anagrams

• issar