rokonunk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

rokon +‎ -unk (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈrokonuŋk]
  • Hyphenation: ro‧ko‧nunk

Noun[edit]

rokonunk

  1. first-person plural single-possession possessive of rokon

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative rokonunk
accusative rokonunkat
dative rokonunknak
instrumental rokonunkkal
causal-final rokonunkért
translative rokonunkká
terminative rokonunkig
essive-formal rokonunkként
essive-modal rokonunkul
inessive rokonunkban
superessive rokonunkon
adessive rokonunknál
illative rokonunkba
sublative rokonunkra
allative rokonunkhoz
elative rokonunkból
delative rokonunkról
ablative rokonunktól
non-attributive
possessive - singular
rokonunké
non-attributive
possessive - plural
rokonunkéi