roodgloeiend
Dutch
Etymology
From rood (“red”) + gloeiend (“glowing”).
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
roodgloeiend (comparative roodgloeiender, superlative roodgloeiendst)
Inflection
Declension of roodgloeiend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | roodgloeiend | |||
inflected | roodgloeiende | |||
comparative | roodgloeiender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | roodgloeiend | roodgloeiender | het roodgloeiendst het roodgloeiendste | |
indefinite | m./f. sing. | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste |
n. sing. | roodgloeiend | roodgloeiender | roodgloeiendste | |
plural | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste | |
definite | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste | |
partitive | roodgloeiends | roodgloeienders | — |
References
- M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]