rozbalować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ balować. First attested in 1861.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔz.baˈlɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ba‧lo‧wać

Verb

[edit]

rozbalować pf

  1. (reflexive with się, uncommon) to have fun often at balls

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozbalować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbalować
future tense 1st rozbaluję rozbalujemy
2nd rozbalujesz rozbalujecie
3rd rozbaluje rozbalują
impersonal rozbaluje się
past tense 1st rozbalowałem,
-(e)m rozbalował
rozbalowałam,
-(e)m rozbalowała
rozbalowałom,
-(e)m rozbalowało
rozbalowaliśmy,
-(e)śmy rozbalowali
rozbalowałyśmy,
-(e)śmy rozbalowały
2nd rozbalowałeś,
-(e)ś rozbalował
rozbalowałaś,
-(e)ś rozbalowała
rozbalowałoś,
-(e)ś rozbalowało
rozbalowaliście,
-(e)ście rozbalowali
rozbalowałyście,
-(e)ście rozbalowały
3rd rozbalował rozbalowała rozbalowało rozbalowali rozbalowały
impersonal rozbalowano
conditional 1st rozbalowałbym,
bym rozbalował
rozbalowałabym,
bym rozbalowała
rozbalowałobym,
bym rozbalowało
rozbalowalibyśmy,
byśmy rozbalowali
rozbalowałybyśmy,
byśmy rozbalowały
2nd rozbalowałbyś,
byś rozbalował
rozbalowałabyś,
byś rozbalowała
rozbalowałobyś,
byś rozbalowało
rozbalowalibyście,
byście rozbalowali
rozbalowałybyście,
byście rozbalowały
3rd rozbalowałby,
by rozbalował
rozbalowałaby,
by rozbalowała
rozbalowałoby,
by rozbalowało
rozbalowaliby,
by rozbalowali
rozbalowałyby,
by rozbalowały
impersonal rozbalowano by
imperative 1st niech rozbaluję rozbalujmy
2nd rozbaluj rozbalujcie
3rd niech rozbaluje niech rozbalują
passive adjectival participle rozbalowany rozbalowana rozbalowane rozbalowani rozbalowane
anterior adverbial participle rozbalowawszy
verbal noun rozbalowanie

References

[edit]
  1. ^ Magazyn Mód i Nowości Dotyczących Gospodarstwa Domowego (in Polish), number 2, 1861 January 13, page 1

Further reading

[edit]