rozedrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From roze- +‎ drzeć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔˈzɛ.dʐɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛdʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧drzeć

Verb[edit]

rozedrzeć pf (imperfective rozdzierać)

  1. (transitive) to tear, to rip

Conjugation[edit]

Conjugation of rozedrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozedrzeć
future tense 1st rozedrę rozedrzemy
2nd rozedrzesz rozedrzecie
3rd rozedrze rozedrą
impersonal rozedrze się
past tense 1st rozdarłem,
-(e)m rozdarł
rozdarłam,
-(e)m rozdarła
rozdarłom,
-(e)m rozdarło
rozdarliśmy,
-(e)śmy rozdarli
rozdarłyśmy,
-(e)śmy rozdarły
2nd rozdarłeś,
-(e)ś rozdarł
rozdarłaś,
-(e)ś rozdarła
rozdarłoś,
-(e)ś rozdarło
rozdarliście,
-(e)ście rozdarli
rozdarłyście,
-(e)ście rozdarły
3rd rozdarł rozdarła rozdarło rozdarli rozdarły
impersonal rozdarto
conditional 1st rozdarłbym,
bym rozdarł
rozdarłabym,
bym rozdarła
rozdarłobym,
bym rozdarło
rozdarlibyśmy,
byśmy rozdarli
rozdarłybyśmy,
byśmy rozdarły
2nd rozdarłbyś,
byś rozdarł
rozdarłabyś,
byś rozdarła
rozdarłobyś,
byś rozdarło
rozdarlibyście,
byście rozdarli
rozdarłybyście,
byście rozdarły
3rd rozdarłby,
by rozdarł
rozdarłaby,
by rozdarła
rozdarłoby,
by rozdarło
rozdarliby,
by rozdarli
rozdarłyby,
by rozdarły
impersonal rozdarto by
imperative 1st niech rozedrę rozedrzyjmy
2nd rozedrzyj rozedrzyjcie
3rd niech rozedrze niech rozedrą
passive adjectival participle rozdarty rozdarta rozdarte rozdarci rozdarte
anterior adverbial participle rozdarłszy
verbal noun rozdarcie

Further reading[edit]

  • rozedrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozedrzeć in Polish dictionaries at PWN