Jump to content

rozmawianie

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

    From rozmawiać +‎ -anie. First attested in the fifteenth century.

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔzmaːvʲaɲɛː/
    • IPA(key): (15th CE) /rɔzmɒvʲaɲe/

    Noun

    [edit]

    rozmawianie n

    1. verbal noun of rozmawiać
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, page 179:
        Quartum vicium est, quod facit virginem fatuam, ffrequencia virorum czasthe roszmavyanye s mąsczysznamy
        [Quartum vicium est, quod facit virginem fatuam, ffrequencia virorum częste rozmawianie s mężczyznami]
    [edit]
    adjective
    adverb
    verbs

    Descendants

    [edit]
    • Polish: rozmawianie

    References

    [edit]

    Polish

    [edit]

    Alternative forms

    [edit]

    Etymology

    [edit]

      Inherited from Old Polish rozmawianie. By surface analysis, rozmawiać +‎ -anie.

      Pronunciation

      [edit]
       
      • Audio:(file)
      • Rhymes: -aɲɛ
      • Syllabification: roz‧ma‧wia‧nie

      Noun

      [edit]

      rozmawianie n

      1. verbal noun of rozmawiać

      Declension

      [edit]

      Further reading

      [edit]