rozmówienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From rozmówić +‎ -enie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔzmɔːvjɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /rɔzmovjɛɲe/

Noun

[edit]

rozmówienie n

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca) conversation (verbal exchange of thoughts)
    • 1968 [Fifteenth century], Michał Muszyński, editor, Glosy, zapiski i niektóre teksty polskie w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej do roku 1550, cz. II[1], volume II, Sieradz, page 211:
      Hunc pedem (sc. iambum) soccii cepere grandesque coturni, alternis aptum sermonibus obopolnemv roszmovyenyw
      [Hunc pedem (sc. iambum) soccii cepere grandesque coturni, alternis aptum sermonibus obopolnemu rozmowieniu]
    • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 9:
      Simbola rosboszne (pro roskoszne) spolu rosmowenie (war. kal.: wsboznem, pro roskoszne, [s]polv *rozmawyenye, mamotrekt mikułowski: rozkossne spolu rozmluwanie; quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur Prov 23, 21)
      [Simbola rozkoszne społu rozmowienie (war. kal.: rozkoszne [s]połu rozmowienie, mamotrekt mikułowski: rozkošné spolu rozmlúvanie; quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur Prov 23, 21)]
[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: rozmówienie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozmówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish rozmówienie. By surface analysis, rozmówić +‎ -enie.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔz.muˈvjɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: roz‧mó‧wie‧nie

Noun

[edit]

rozmówienie n

  1. verbal noun of rozmówić

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • rozmówienie in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowienie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowienie się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówienie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654