rozpętać

Polish

Etymology

From roz- +‎ pętać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpɛn.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛntat͡ɕ
• Syllabification: roz‧pę‧tać

Verb

rozpętać pf (imperfective rozpętywać)

1. (transitive) to unfetter, to untether, to unleash
2. (reflexive with się, of a storm) to break, to begin

Conjugation

Conjugation of rozpętać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpętać
future tense	1st	rozpętam			rozpętamy
	2nd	rozpętasz			rozpętacie
	3rd	rozpęta			rozpętają
	impersonal	rozpęta się
past tense	1st	rozpętałem, -(e)m rozpętał	rozpętałam, -(e)m rozpętała	rozpętałom, -(e)m rozpętało	rozpętaliśmy, -(e)śmy rozpętali	rozpętałyśmy, -(e)śmy rozpętały
	2nd	rozpętałeś, -(e)ś rozpętał	rozpętałaś, -(e)ś rozpętała	rozpętałoś, -(e)ś rozpętało	rozpętaliście, -(e)ście rozpętali	rozpętałyście, -(e)ście rozpętały
	3rd	rozpętał	rozpętała	rozpętało	rozpętali	rozpętały
	impersonal	rozpętano
conditional	1st	rozpętałbym, bym rozpętał	rozpętałabym, bym rozpętała	rozpętałobym, bym rozpętało	rozpętalibyśmy, byśmy rozpętali	rozpętałybyśmy, byśmy rozpętały
	2nd	rozpętałbyś, byś rozpętał	rozpętałabyś, byś rozpętała	rozpętałobyś, byś rozpętało	rozpętalibyście, byście rozpętali	rozpętałybyście, byście rozpętały
	3rd	rozpętałby, by rozpętał	rozpętałaby, by rozpętała	rozpętałoby, by rozpętało	rozpętaliby, by rozpętali	rozpętałyby, by rozpętały
	impersonal	rozpętano by
imperative	1st	niech rozpętam			rozpętajmy
	2nd	rozpętaj			rozpętajcie
	3rd	niech rozpęta			niech rozpętają
passive adjectival participle		rozpętany	rozpętana	rozpętane	rozpętani	rozpętane
anterior adverbial participle		rozpętawszy
verbal noun		rozpętanie

Further reading

• rozpętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpętać in Polish dictionaries at PWN