rudar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Verb[edit]

rudar

  1. first-person singular future passive indicative of rudō

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Bulgarian рудар (rudar, miner), from руда (ruda, ore), from Proto-Slavic *ruda (ore, mineral), from *rudъ (red, brown).

Noun[edit]

rudar m (plural rudari)

  1. Roma ethnic group who were originally gold panners

Declension[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rǔdaːr/
  • Hyphenation: ru‧dar

Noun[edit]

rùdār m (Cyrillic spelling ру̀да̄р)

  1. miner

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • rudar” in Hrvatski jezični portal

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From rúda (ore) +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

rudár m anim

  1. miner (a person who works in a mine)

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine anim., soft o-stem
nom. sing. rudár
gen. sing. rudárja
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
rudár rudárja rudárji
genitive
(rodȋlnik)
rudárja rudárjev rudárjev
dative
(dajȃlnik)
rudárju rudárjema rudárjem
accusative
(tožȋlnik)
rudárja rudárja rudárje
locative
(mẹ̑stnik)
rudárju rudárjih rudárjih
instrumental
(orọ̑dnik)
rudárjem rudárjema rudárji

Further reading[edit]

  • rudar”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran