Jump to content

ruda

From Wiktionary, the free dictionary

Translingual

[edit]

Etymology

[edit]

First employed for Pellicia ruda Mabille & Boullet 1916 (since synonymised with Nisoniades macarius), this epithet appears to be a mistakenly-formed feminine equivalent of the Latin rūdus n (lump [esp. of copper or bronze], roof tile, débris, rubble, noun), which was employed appositively in the forepublished Unio rudus Lea 1859 (since synonymised with Diplodon delodontus), but which had the appearance of a second-declension masculine adjective. A corresponding neuter form, *rudum appears not yet to have been employed.

Adjective

[edit]

ruda f

  1. having reddish, brownish, or ochraceous colouring

Derived terms

[edit]

Catalan

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Latin rūta.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ruda f (plural rudes)

  1. (botany) rue

Further reading

[edit]

Czech

[edit]
Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈruda]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

ruda f

  1. ore

Declension

[edit]

Further reading

[edit]

Irish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ruda m

  1. genitive singular of rud

Latgalian

[edit]

Noun

[edit]

ruda f

  1. ore

Latvian

[edit]

Adjective

[edit]

ruda

  1. inflection of ruds:
    1. genitive masculine singular
    2. nominative feminine singular

Lithuanian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Balto-Slavic *rudas, from Proto-Indo-European *h₁rewdʰ- (red). Compare Latvian ruds.

Pronunciation 1

[edit]

Noun

[edit]

rudà f (plural rùdos)

  1. brown
Declension
[edit]
Declension of rudà
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) rudà rùdos
genitive (kilmininkas) rudõs rudų̃
dative (naudininkas) rùdai rudóms
accusative (galininkas) rùdą rudàs
instrumental (įnagininkas) rudà rudomi̇̀s
locative (vietininkas) rudojè rudosè
vocative (šauksmininkas) rùda rùdos

Adjective

[edit]

ruda

  1. nominative/instrumental/vocative feminine singular of rudas

Pronunciation 2

[edit]

Noun

[edit]

ruda f

  1. vocative singular of ruda

Adjective

[edit]

rùda

  1. neuter of rudas

See also

[edit]
Colors in Lithuanian · spalvos (layout · text)
     balta      pilka      juoda
             raudona              oranžinė; ruda              geltona; gelsva
             žalsva              žalia              elektrinė
             žydra              dangaus mėlyna              mėlyna
             violetinė              purpurinė; violetinė              rožinė, rūžava

Lower Sorbian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ruda f

  1. ore
  2. (specifically) bog iron ore
    Synonyms: bryła, žygaź

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “ruda”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “ruda”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Occitan

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin rūta (rue), from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ruda f (plural rudas)

  1. rue (plant)

Dialectal variants

[edit]

References

[edit]

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Noun

[edit]

ruda f

  1. (geology, mining) ore
Declension
[edit]
Derived terms
[edit]
adjectives

Etymology 2

[edit]

From rudy +‎ -a.

Adjective

[edit]

ruda

  1. feminine nominative/vocative singular of rudy

Noun

[edit]

ruda f (male equivalent rudy)

  1. (nominalized, colloquial) female equivalent of rudy (redhead; ginger; redhaired woman or girl)
    Synonym: ryża
Declension
[edit]

Further reading

[edit]
  • ruda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruda in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

[edit]
Serbo-Croatian Wikipedia has an article on:
Wikipedia sh

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rǔːda/
  • Hyphenation: ru‧da

Noun

[edit]

rúda f (Cyrillic spelling ру́да)

  1. ore, mineral

Declension

[edit]
Declension of ruda
singular plural
nominative ruda rude
genitive rude ruda
dative rudi rudama
accusative rudu rude
vocative rudo rude
locative rudi rudama
instrumental rudom rudama

Adjective

[edit]

ruda

  1. inflection of rud:
    1. feminine nominative/vocative singular
    2. indefinite masculine/neuter genitive singular
    3. indefinite animate masculine accusative singular
    4. neuter nominative/accusative/vocative plural

Slovak

[edit]
Slovak Wikipedia has an article on:
Wikipedia sk

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ruda f (relational adjective rudný)

  1. ore

Declension

[edit]
Declension of ruda
(pattern žena)
singularplural
nominativerudarudy
genitiverudyrúd
dativeruderudám
accusativerudurudy
locativeruderudách
instrumentalrudourudami

Further reading

[edit]
  • ruda”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

Slovene

[edit]
Slovene Wikipedia has an article on:
Wikipedia sl

Etymology

[edit]

From Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

rúda f

  1. ore (rock that contains utilitarian materials)

Declension

[edit]
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Feminine, a-stem
nominative rúda
genitive rúde
singular
nominative
(imenovȃlnik)
rúda
genitive
(rodȋlnik)
rúde
dative
(dajȃlnik)
rúdi
accusative
(tožȋlnik)
rúdo
locative
(mẹ̑stnik)
rúdi
instrumental
(orọ̑dnik)
rúdo

Further reading

[edit]
  • ruda”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025

Spanish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈruda/ [ˈru.ð̞a]
  • Rhymes: -uda
  • Syllabification: ru‧da

Etymology 1

[edit]

From Latin rūta (rue), from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ).

Noun

[edit]

ruda f (plural rudas)

  1. rue (plant)
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

See rudo.

Noun

[edit]

ruda f (plural rudas)

  1. female equivalent of rudo (wrestling villian)

Adjective

[edit]

ruda

  1. feminine singular of rudo

Further reading

[edit]

Upper Sorbian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *rudà.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈʀuda/
  • Rhymes: -uda
  • Hyphenation: ru‧da
  • Syllabification: ru‧da

Noun

[edit]

ruda f

  1. (geology) ore (mineral used in the industrial production of a metal)

Declension

[edit]

References

[edit]
  • ruda” in Soblex

Venetan

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin rūta, from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ). Compare Italian ruta.

Noun

[edit]

ruda f (plural rude)

  1. rue (plant)