słup

See also: slup

Lower Sorbian

słup

Etymology

From Proto-Slavic *stъlbъ (“post”).

Pronunciation

• IPA^(key): [swup]

Noun

słup m ? (diminutive słupk)

1. column, pillar

Declension

Declension of słup

	Singular	Dual	Plural
Nominative	słup	słupa	słupy
Genitive	słupa	słupowu	słupow
Dative	słupoju	słupoma	słupam
Accusative	słup	słupa	słupy
Instrumental	słupom	słupoma	słupami
Locative	słupje	słupoma	słupach

---

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *stъlbъ (“post”). Doublet of stołp, a borrowing from East Slavic.

Pronunciation

• IPA^(key): /swup/

Noun

słup m inan (diminutive słupek)

1. pole; column; pillar
2. (heraldry) pale

Declension

Declension of słup

	singular	plural
nominative	słup	słupy
genitive	słupa	słupów
dative	słupowi	słupom
accusative	słup	słupy
instrumental	słupem	słupami
locative	słupie	słupach
vocative	słupie	słupy

Descendants

• → Belarusian: слуп (slup)

Derived terms

• (nouns) kręgosłup, prętosłup

Noun

1. (informal, derogatory) shell corporation; a legal entity used in illegal activities, such as carousel fraud
2. (informal, derogatory) straw owner; a person whose identity is used in criminal activities, but benefits very little from the crime and is usually oblivious of it

Declension

Declension of słup

	singular	plural
nominative	słup	słupy
genitive	słupa	słupów
dative	słupowi	słupom
accusative	słupa	słupy
instrumental	słupem	słupami
locative	słupie	słupach
vocative	słupie	słupy

Further reading

• słup in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN