sahib

English

Etymology

From Hindustani (Hindi, Urdu) साहिब (sāhib) / صاحب (sāhib, “lord”), from Persian صاحب (sâheb), from Arabic صَاحِب (ṣāḥib, “companion”).

Noun

sahib (plural sahibs)

1. (historical) A term of respect for a white European or other person of rank in colonial India.

   Coordinate term: memsahib

Derived terms

• memsahib
• sahibdom
• sahibji

Translations

a term of respect

• Hindi: साहिब (hi) m (sāhib)
• Marathi: साहेब m (sāheb)
• (deprecated template usage) {{trans-mid}}
• Urdu: صاحب m (sāhib)

Further reading

• sahib on Wikipedia.Wikipedia

---

Azerbaijani

Etymology

Ultimately from Arabic صَاحِب (ṣāḥib).

Pronunciation

• IPA^(key): [sɑˈhib]
• Hyphenation: sa‧hib

Noun

sahib (definite accusative sahibni, plural sahiblər)

1. owner, possessor

   dükan sahibi ― shop owner

   oğul-uşaq sahibi (idiomatic)

   a married person, someone with a family

   (literally, “possessor of son and child”)

   Synonym: yiyə

Declension

Declension of sahib

	singular	plural
nominative	sahib	sahiblər
definite accusative	sahibi	sahibləri
dative	sahibə	sahiblərə
locative	sahibdə	sahiblərdə
ablative	sahibdən	sahiblərdən
definite genitive	sahibin	sahiblərin

Possessive forms of sahib

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibim	sahiblərim
sənin (“your”)	sahibin	sahiblərin
onun (“his/her/its”)	sahibi	sahibləri
bizim (“our”)	sahibimiz	sahiblərimiz
sizin (“your”)	sahibiniz	sahibləriniz
onların (“their”)	sahibi or sahibləri	sahibləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimi	sahiblərimi
sənin (“your”)	sahibini	sahiblərini
onun (“his/her/its”)	sahibini	sahiblərini
bizim (“our”)	sahibimizi	sahiblərimizi
sizin (“your”)	sahibinizi	sahiblərinizi
onların (“their”)	sahibini or sahiblərini	sahiblərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimə	sahiblərimə
sənin (“your”)	sahibinə	sahiblərinə
onun (“his/her/its”)	sahibinə	sahiblərinə
bizim (“our”)	sahibimizə	sahiblərimizə
sizin (“your”)	sahibinizə	sahiblərinizə
onların (“their”)	sahibinə or sahiblərinə	sahiblərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimdə	sahiblərimdə
sənin (“your”)	sahibində	sahiblərində
onun (“his/her/its”)	sahibində	sahiblərində
bizim (“our”)	sahibimizdə	sahiblərimizdə
sizin (“your”)	sahibinizdə	sahiblərinizdə
onların (“their”)	sahibində or sahiblərində	sahiblərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimdən	sahiblərimdən
sənin (“your”)	sahibindən	sahiblərindən
onun (“his/her/its”)	sahibindən	sahiblərindən
bizim (“our”)	sahibimizdən	sahiblərimizdən
sizin (“your”)	sahibinizdən	sahiblərinizdən
onların (“their”)	sahibindən or sahiblərindən	sahiblərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimin	sahiblərimin
sənin (“your”)	sahibinin	sahiblərinin
onun (“his/her/its”)	sahibinin	sahiblərinin
bizim (“our”)	sahibimizin	sahiblərimizin
sizin (“your”)	sahibinizin	sahiblərinizin
onların (“their”)	sahibinin or sahiblərinin	sahiblərinin

Derived terms

• sahib olmaq (“to possess”)

---

Italian

Etymology

Borrowed from English sahib.

Noun

sahib m (uncountable)

1. sahib