saol (“life”) + -igh
saolaigh (present analytic saolaíonn, future analytic saolóidh, verbal noun saolú, past participle saolaithe)
- (transitive, used autonomously) be born
- (transitive) deliver
- (transitive) give length of life
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
saolaím
|
saolaíonn tú; saolaír†
|
saolaíonn sé, sí
|
saolaímid; saolaíonn muid
|
saolaíonn sibh
|
saolaíonn siad; saolaíd†
|
a shaolaíonn; a shaolaíos / a saolaíonn*
|
saolaítear
|
past
|
shaolaigh mé; shaolaíos
|
shaolaigh tú; shaolaís
|
shaolaigh sé, sí
|
shaolaíomar; shaolaigh muid
|
shaolaigh sibh; shaolaíobhair
|
shaolaigh siad; shaolaíodar
|
a shaolaigh / ar shaolaigh*
|
saolaíodh
|
past habitual
|
shaolaínn / saolaínn‡‡
|
shaolaíteá / saolaíteᇇ
|
shaolaíodh sé, sí / saolaíodh sé, s퇇
|
shaolaímis; shaolaíodh muid / saolaímis‡‡; saolaíodh muid‡‡
|
shaolaíodh sibh / saolaíodh sibh‡‡
|
shaolaídís; shaolaíodh siad / saolaídís‡‡; saolaíodh siad‡‡
|
a shaolaíodh / a saolaíodh*
|
shaolaítí / saolaít퇇
|
future
|
saolóidh mé; saolód; saolóchaidh mé†
|
saolóidh tú; saolóir†; saolóchaidh tú†
|
saolóidh sé, sí; saolóchaidh sé, sí†
|
saolóimid; saolóidh muid; saolóchaimid†; saolóchaidh muid†
|
saolóidh sibh; saolóchaidh sibh†
|
saolóidh siad; saolóid†; saolóchaidh siad†
|
a shaolóidh; a shaolós; a shaolóchaidh†; a shaolóchas† / a saolóidh*; a saolóchaidh*†
|
saolófar; saolóchar†
|
conditional
|
shaolóinn; shaolóchainn† / saolóinn‡‡; saolóchainn†‡‡
|
shaolófá; shaolóchthᆠ/ saolófᇇ; saolóchthᆇ‡
|
shaolódh sé, sí; shaolóchadh sé, sí† / saolódh sé, s퇇; saolóchadh sé, s톇‡
|
shaolóimis; shaolódh muid; shaolóchaimis†; shaolóchadh muid† / saolóimis‡‡; saolódh muid‡‡; saolóchaimis†‡‡; saolóchadh muid†‡‡
|
shaolódh sibh; shaolóchadh sibh† / saolódh sibh‡‡; saolóchadh sibh†‡‡
|
shaolóidís; shaolódh siad; shaolóchadh siad† / saolóidís‡‡; saolódh siad‡‡; saolóchadh siad†‡‡
|
a shaolódh; a shaolóchadh† / a saolódh*; a saolóchadh*†
|
shaolófaí; shaolóchthaí† / saolófa퇇; saolóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go saolaí mé; go saolaíod†
|
go saolaí tú; go saolaír†
|
go saolaí sé, sí
|
go saolaímid; go saolaí muid
|
go saolaí sibh
|
go saolaí siad; go saolaíd†
|
—
|
go saolaítear
|
past
|
dá saolaínn
|
dá saolaíteá
|
dá saolaíodh sé, sí
|
dá saolaímis; dá saolaíodh muid
|
dá saolaíodh sibh
|
dá saolaídís; dá saolaíodh siad
|
—
|
dá saolaítí
|
imperative
|
saolaím
|
saolaigh
|
saolaíodh sé, sí
|
saolaímis
|
saolaígí; saolaídh†
|
saolaídís
|
—
|
saolaítear
|
verbal noun
|
saolú
|
past participle
|
saolaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
saolaigh
- inflection of saolach:
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
saolaigh
|
shaolaigh after an, tsaolaigh
|
not applicable
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|