sarknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From sarkać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsark.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: sark‧nąć

Verb

[edit]

sarknąć pf (imperfective sarkać)

  1. (intransitive) to grumble
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać
  2. (intransitive) to murmur
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać
  3. (intransitive) to repine
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać

Conjugation

[edit]
Conjugation of sarknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sarknąć
future tense 1st sarknę sarkniemy
2nd sarkniesz sarkniecie
3rd sarknie sarkną
impersonal sarknie się
past tense 1st sarknąłem,
-(e)m sarknął
sarknęłam,
-(e)m sarknęła
sarknęłom,
-(e)m sarknęło
sarknęliśmy,
-(e)śmy sarknęli
sarknęłyśmy,
-(e)śmy sarknęły
2nd sarknąłeś,
-(e)ś sarknął
sarknęłaś,
-(e)ś sarknęła
sarknęłoś,
-(e)ś sarknęło
sarknęliście,
-(e)ście sarknęli
sarknęłyście,
-(e)ście sarknęły
3rd sarknął sarknęła sarknęło sarknęli sarknęły
impersonal sarknięto
conditional 1st sarknąłbym,
bym sarknął
sarknęłabym,
bym sarknęła
sarknęłobym,
bym sarknęło
sarknęlibyśmy,
byśmy sarknęli
sarknęłybyśmy,
byśmy sarknęły
2nd sarknąłbyś,
byś sarknął
sarknęłabyś,
byś sarknęła
sarknęłobyś,
byś sarknęło
sarknęlibyście,
byście sarknęli
sarknęłybyście,
byście sarknęły
3rd sarknąłby,
by sarknął
sarknęłaby,
by sarknęła
sarknęłoby,
by sarknęło
sarknęliby,
by sarknęli
sarknęłyby,
by sarknęły
impersonal sarknięto by
imperative 1st niech sarknę sarknijmy
2nd sarknij sarknijcie
3rd niech sarknie niech sarkną
anterior adverbial participle sarknąwszy
verbal noun sarknięcie

Further reading

[edit]