schromelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From schromen +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsxroː.mə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: schro‧me‧lijk

Adjective

[edit]

schromelijk (comparative schromelijker, superlative schromelijkst)

  1. extreme, excessive

Declension

[edit]
Declension of schromelijk
uninflected schromelijk
inflected schromelijke
comparative schromelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial schromelijk schromelijker het schromelijkst
het schromelijkste
indefinite m./f. sing. schromelijke schromelijkere schromelijkste
n. sing. schromelijk schromelijker schromelijkste
plural schromelijke schromelijkere schromelijkste
definite schromelijke schromelijkere schromelijkste
partitive schromelijks schromelijkers

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: skroomlik

Adverb

[edit]

schromelijk

  1. extremely, excessively