skoblić

Polish

Alternative forms

• skóblić, skómlić

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *skobľiti. By surface analysis, skobel +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskɔb.lit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔblit͡ɕ
• Syllabification: skob‧lić

Verb

skoblić impf

1. (transitive) to hack off, to peel off, to tear off (bark)

   Synonyms: obłupiać, zdzierać, zrzynać

Conjugation

Conjugation of skoblić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skoblić
present tense	1st	skoblę			skoblimy
	2nd	skoblisz			skoblicie
	3rd	skobli			skoblą
	impersonal	skobli się
past tense	1st	skobliłem, -(e)m skoblił	skobliłam, -(e)m skobliła	skobliłom, -(e)m skobliło	skobliliśmy, -(e)śmy skoblili	skobliłyśmy, -(e)śmy skobliły
	2nd	skobliłeś, -(e)ś skoblił	skobliłaś, -(e)ś skobliła	skobliłoś, -(e)ś skobliło	skobliliście, -(e)ście skoblili	skobliłyście, -(e)ście skobliły
	3rd	skoblił	skobliła	skobliło	skoblili	skobliły
	impersonal	skoblono
future tense	1st	będę skoblił, będę skoblić	będę skobliła, będę skoblić	będę skobliło, będę skoblić	będziemy skoblili, będziemy skoblić	będziemy skobliły, będziemy skoblić
	2nd	będziesz skoblił, będziesz skoblić	będziesz skobliła, będziesz skoblić	będziesz skobliło, będziesz skoblić	będziecie skoblili, będziecie skoblić	będziecie skobliły, będziecie skoblić
	3rd	będzie skoblił, będzie skoblić	będzie skobliła, będzie skoblić	będzie skobliło, będzie skoblić	będą skoblili, będą skoblić	będą skobliły, będą skoblić
	impersonal	będzie skoblić się
conditional	1st	skobliłbym, bym skoblił	skobliłabym, bym skobliła	skobliłobym, bym skobliło	skoblilibyśmy, byśmy skoblili	skobliłybyśmy, byśmy skobliły
	2nd	skobliłbyś, byś skoblił	skobliłabyś, byś skobliła	skobliłobyś, byś skobliło	skoblilibyście, byście skoblili	skobliłybyście, byście skobliły
	3rd	skobliłby, by skoblił	skobliłaby, by skobliła	skobliłoby, by skobliło	skobliliby, by skoblili	skobliłyby, by skobliły
	impersonal	skoblono by
imperative	1st	niech skoblę			skoblmy
	2nd	skobl			skoblcie
	3rd	niech skobli			niech skoblą
active adjectival participle		skoblący	skobląca	skoblące	skoblący	skoblące
passive adjectival participle		skoblony	skoblona	skoblone	skobleni	skoblone
contemporary adverbial participle		skobląc
verbal noun		skoblenie

Related terms

adjectives

• skoblowy

 

nouns

• skoblica

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skoblić”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 152
• Brückner, Aleksander (1927) “skobel”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna