socair + -aigh
socraigh (present analytic socraíonn, future analytic socróidh, verbal noun socrú, past participle socraithe)
- to arrange (plan; prepare in advance; put in order; set up, organise)
- to settle (adjust, as something in discussion; make up; compose; pacify; determine, establish; place in a fixed or permanent condition)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
socraím
|
socraíonn tú; socraír†
|
socraíonn sé, sí
|
socraímid; socraíonn muid
|
socraíonn sibh
|
socraíonn siad; socraíd†
|
a shocraíonn; a shocraíos / a socraíonn*
|
socraítear
|
past
|
shocraigh mé; shocraíos
|
shocraigh tú; shocraís
|
shocraigh sé, sí
|
shocraíomar; shocraigh muid
|
shocraigh sibh; shocraíobhair
|
shocraigh siad; shocraíodar
|
a shocraigh / ar shocraigh*
|
socraíodh
|
past habitual
|
shocraínn / socraínn‡‡
|
shocraíteá / socraíteᇇ
|
shocraíodh sé, sí / socraíodh sé, s퇇
|
shocraímis; shocraíodh muid / socraímis‡‡; socraíodh muid‡‡
|
shocraíodh sibh / socraíodh sibh‡‡
|
shocraídís; shocraíodh siad / socraídís‡‡; socraíodh siad‡‡
|
a shocraíodh / a socraíodh*
|
shocraítí / socraít퇇
|
future
|
socróidh mé; socród; socróchaidh mé†
|
socróidh tú; socróir†; socróchaidh tú†
|
socróidh sé, sí; socróchaidh sé, sí†
|
socróimid; socróidh muid; socróchaimid†; socróchaidh muid†
|
socróidh sibh; socróchaidh sibh†
|
socróidh siad; socróid†; socróchaidh siad†
|
a shocróidh; a shocrós; a shocróchaidh†; a shocróchas† / a socróidh*; a socróchaidh*†
|
socrófar; socróchar†
|
conditional
|
shocróinn; shocróchainn† / socróinn‡‡; socróchainn†‡‡
|
shocrófá; shocróchthᆠ/ socrófᇇ; socróchthᆇ‡
|
shocródh sé, sí; shocróchadh sé, sí† / socródh sé, s퇇; socróchadh sé, s톇‡
|
shocróimis; shocródh muid; shocróchaimis†; shocróchadh muid† / socróimis‡‡; socródh muid‡‡; socróchaimis†‡‡; socróchadh muid†‡‡
|
shocródh sibh; shocróchadh sibh† / socródh sibh‡‡; socróchadh sibh†‡‡
|
shocróidís; shocródh siad; shocróchadh siad† / socróidís‡‡; socródh siad‡‡; socróchadh siad†‡‡
|
a shocródh; a shocróchadh† / a socródh*; a socróchadh*†
|
shocrófaí; shocróchthaí† / socrófa퇇; socróchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go socraí mé; go socraíod†
|
go socraí tú; go socraír†
|
go socraí sé, sí
|
go socraímid; go socraí muid
|
go socraí sibh
|
go socraí siad; go socraíd†
|
—
|
go socraítear
|
past
|
dá socraínn
|
dá socraíteá
|
dá socraíodh sé, sí
|
dá socraímis; dá socraíodh muid
|
dá socraíodh sibh
|
dá socraídís; dá socraíodh siad
|
—
|
dá socraítí
|
imperative
|
socraím
|
socraigh
|
socraíodh sé, sí
|
socraímis
|
socraígí; socraídh†
|
socraídís
|
—
|
socraítear
|
verbal noun
|
socrú
|
past participle
|
socraithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
socraigh
|
shocraigh after an, tsocraigh
|
not applicable
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “socraigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “socraid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Ó Dónaill, Niall (1977) “socraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN