spieken
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
spieken
Inflection[edit]
Inflection of spieken (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | spieken | |||
past singular | spiekte | |||
past participle | gespiekt | |||
infinitive | spieken | |||
gerund | spieken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | spiek | spiekte | ||
2nd person sing. (jij) | spiekt | spiekte | ||
2nd person sing. (u) | spiekt | spiekte | ||
2nd person sing. (gij) | spiekt | spiekte | ||
3rd person singular | spiekt | spiekte | ||
plural | spieken | spiekten | ||
subjunctive sing.1 | spieke | spiekte | ||
subjunctive plur.1 | spieken | spiekten | ||
imperative sing. | spiek | |||
imperative plur.1 | spiekt | |||
participles | spiekend | gespiekt | ||
1) Archaic. |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- → Papiamentu: spik