staa

See also: Staa, stå, -staa, and -stää

Alemannic German

Alternative forms

• schtaa

Etymology

From Middle High German stān, from Old High German stān, from Proto-Germanic *stāną. Cognate with German stehen, Dutch staan, West Frisian stean, Faroese stá.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃtɑː/

Verb

staa (third-person singular simple present staat, past participle gstande, past subjunctive stiend, auxiliary sii)

1. to stand
2. to be (in a place)

Conjugation

Strong:

    conjugation of staa – Urner dialect

infinitive		staa
past participle		gstande, gstanne
		singular			plural
		1st person ich, i	2nd person du	3rd person er/si/es	1st person mir	2nd person ir	3rd person si
indicative	present	staa	staasch	staat	staa	stäänt	staa
subjunctive	present	stëë, stäng, stängi	stëëesch, stängesch	stëë, stäng, stängi	stänge	stänge	stänge
	past	stiend, stiendi	stiendesch	stiend, stiendi	stiende	stiendet	stiende
imperative	affirmative	—	stand, stann	—	—	stäänt	—

Mixed:

    conjugation of staa – Urner dialect

infinitive		staa
past participle		gstande, gstanne
		singular			plural
		1st person ich, i	2nd person du	3rd person er/si/es	1st person mir	2nd person ir	3rd person si
indicative	present	staa	staasch	staat	staa	stäänt	staa
subjunctive	present	stëë, stäng, stängi	stëëesch, stängesch	stëë, stäng, stängi	stänge	stänge	stänge
	past	stäät, stääti	stäättesch	stäät, stääti	stääte	stäätet	stääte
imperative	affirmative	—	stand, stann	—	—	stäänt	—

Swahili

Etymology

Borrowed from English star.

Pronunciation

• Audio (Kenya)

  (file)

Noun

staa (ma class, plural mastaa)

1. celebrity

   Synonym: nyota