sztymować

Polish

Etymology

Adapted borrowing of German stimmen +‎ -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂtɨˈmɔ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: szty‧mo‧wać

Verb

sztymować impf

1. (intransitive, impersonal, colloquial) to match, to suit (to correspond to) [with z (+ instrumental) ‘to/with what’]

   Synonyms: (literary) konweniować, pasować, zgadzać się

Conjugation

Conjugation of sztymować
infinitive	sztymować
present indicative	sztymuje
past indicative	sztymowało
future indicative	będzie sztymować będzie sztymowało
conditional	sztymowałoby by sztymowało
imperative	niech sztymuje

Further reading

• sztymować in Polish dictionaries at PWN
• sztymować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego