tagú
See also: tagu
Hungarian
Etymology
tag + -ú (adjective-forming suffix)
Pronunciation
Adjective
tagú (not comparable)
- with a named member of people, having a certain number of people belonging to a group (not always translated to English)
- tizenkét tagú család ― a family of twelve
- tizenkét tagú őrség ― a guard of twelve men
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | tagú | tagúak |
| accusative | tagút | tagúakat |
| dative | tagúnak | tagúaknak |
| instrumental | tagúval | tagúakkal |
| causal-final | tagúért | tagúakért |
| translative | tagúvá | tagúakká |
| terminative | tagúig | tagúakig |
| essive-formal | tagúként | tagúakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tagúban | tagúakban |
| superessive | tagún | tagúakon |
| adessive | tagúnál | tagúaknál |
| illative | tagúba | tagúakba |
| sublative | tagúra | tagúakra |
| allative | tagúhoz | tagúakhoz |
| elative | tagúból | tagúakból |
| delative | tagúról | tagúakról |
| ablative | tagútól | tagúaktól |
| non-attributive possessive - singular |
tagúé | tagúaké |
| non-attributive possessive - plural |
tagúéi | tagúakéi |