tiukkaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

tiukkaa

  1. (transitive) to play
  2. (intransitive) to play
    • 1936, N. A. Iljin and V. I. Junus, Bukvari iƶoroin șkouluja vart, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 38:
      Seel lapseet tiukkaat.
      There the children play.

Conjugation[edit]

Conjugation of tiukkaa (type 2/kirjuttaa, kk-k gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular tiukan en tiuka 1st singular oon tiukkant, oon tiukkanut en oo tiukkant, en oo tiukkanut
2nd singular tiukat et tiuka 2nd singular oot tiukkant, oot tiukkanut et oo tiukkant, et oo tiukkanut
3rd singular tiukkaa ei tiuka 3rd singular ono tiukkant, ono tiukkanut ei oo tiukkant, ei oo tiukkanut
1st plural tiukamma emmä tiuka 1st plural oomma tiukkaneet emmä oo tiukkaneet
2nd plural tiukatta että tiuka 2nd plural ootta tiukkaneet että oo tiukkaneet
3rd plural tiukkaat1), tiukkavat2), tiuketaa evät tiuka, ei tiuketa 3rd plural ovat tiukkaneet evät oo tiukkaneet, ei oo tiukettu
impersonal tiuketaa ei tiuketa impersonal ono tiukettu ei oo tiukettu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular tiukin en tiukkant, en tiukkanut 1st singular olin tiukkant, olin tiukkanut en olt tiukkant, en olt tiukkanut
2nd singular tiukit et tiukkant, et tiukkanut 2nd singular olit tiukkant, olit tiukkanut et olt tiukkant, et olt tiukkanut
3rd singular tiukki ei tiukkant, ei tiukkanut 3rd singular oli tiukkant, oli tiukkanut ei olt tiukkant, ei olt tiukkanut
1st plural tiukimma emmä tiukkaneet 1st plural olimma tiukkaneet emmä olleet tiukkaneet
2nd plural tiukitta että tiukkaneet 2nd plural olitta tiukkaneet että olleet tiukkaneet
3rd plural tiukkiit1), tiukkivat2), tiukettii evät tiukkaneet, ei tiukettu 3rd plural olivat tiukkaneet evät olleet tiukkaneet, ei olt tiukettu
impersonal tiukettii ei tiukettu impersonal oli tiukettu ei olt tiukettu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular tiukkaisin en tiukkais 1st singular olisin tiukkant, olisin tiukkanut en olis tiukkant, en olis tiukkanut
2nd singular tiukkaisit, tiukkaist1) et tiukkais 2nd singular olisit tiukkant, olisit tiukkanut et olis tiukkant, et olis tiukkanut
3rd singular tiukkais ei tiukkais 3rd singular olis tiukkant, olis tiukkanut ei olis tiukkant, ei olis tiukkanut
1st plural tiukkaisimma emmä tiukkais 1st plural olisimma tiukkaneet emmä olis tiukkaneet
2nd plural tiukkaisitta että tiukkais 2nd plural olisitta tiukkaneet että olis tiukkaneet
3rd plural tiukkaisiit1), tiukkaisivat2), tiukettais evät tiukkais, ei tiukettais 3rd plural olisivat tiukkaneet evät olis tiukkaneet, ei olis tiukettu
impersonal tiukettais ei tiukettais impersonal olis tiukettu ei olis tiukettu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular tiuka elä tiuka 2nd singular oo tiukkant, oo tiukkanut elä oo tiukkant, elä oo tiukkanut
3rd singular tiukkakoo elköö tiukkako 3rd singular olkoo tiukkant, olkoo tiukkanut elköö olko tiukkant, elköö olko tiukkanut
1st plural 1st plural
2nd plural tiukkakaa elkää tiukkako 2nd plural olkaa tiukkaneet elkää olko tiukkaneet
3rd plural tiukkakoot elkööt tiukkako, elköö tiukettako 3rd plural olkoot tiukkaneet elkööt olko tiukkaneet, elköö olko tiukettu
impersonal tiukettakkoo elköö tiukettako impersonal olkoo tiukettu elköö olko tiukettu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular tiukkanen en tiukkane
2nd singular tiukkanet et tiukkane
3rd singular tiukkanoo ei tiukkane
1st plural tiukkanemma emmä tiukkane
2nd plural tiukkanetta että tiukkane
3rd plural tiukkanoot evät tiukkane, ei tiukettane
impersonal tiukettannoo ei tiukettane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st tiukkaa present tiukkava tiukettava
2nd inessive tiukkajees past tiukkant, tiukkanut tiukettu
instructive tiukkaen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (tiukkakaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative tiukkamaa
inessive tiukkamaas
elative tiukkamast
abessive tiukkamata
4th nominative tiukkamiin
partitive tiukkamista, tiukkamist

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

References[edit]

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 587