tnáith (present analytic tnáitheann, future analytic tnáithfidh, verbal noun tnáitheadh, past participle tnáite)
- (transitive) to fatigue, exhaust
- Synonyms: tuirsigh, sáraigh, traoch
|
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| indicative
|
present
|
tnáithim
|
tnáitheann tú;
tnáithir†
|
tnáitheann sé, sí
|
tnáithimid
|
tnáitheann sibh
|
tnáitheann siad;
tnáithid†
|
a thnáitheann; a thnáitheas /
a dtnáitheann*; a dtnáitheas*
|
tnáitear
|
| past
|
thnáith mé; thnáitheas
|
thnáith tú; thnáithis
|
thnáith sé, sí
|
thnáitheamar; thnáith muid
|
thnáith sibh; thnáitheabhair
|
thnáith siad; thnáitheadar
|
a thnáith /
ar thnáith*
|
tnáitheadh
|
| past habitual
|
thnáithinn / dtnáithinn‡‡
|
thnáiteá / dtnáiteᇇ
|
thnáitheadh sé, sí / dtnáitheadh sé, s퇇
|
thnáithimis; thnáitheadh muid / dtnáithimis‡‡; dtnáitheadh muid‡‡
|
thnáitheadh sibh / dtnáitheadh sibh‡‡
|
thnáithidís; thnáitheadh siad / dtnáithidís‡‡; dtnáitheadh siad‡‡
|
a thnáitheadh /
a dtnáitheadh*
|
thnáití / dtnáit퇇
|
| future
|
tnáithfidh mé;
tnáithfead
|
tnáithfidh tú;
tnáithfir†
|
tnáithfidh sé, sí
|
tnáithfimid;
tnáithfidh muid
|
tnáithfidh sibh
|
tnáithfidh siad;
tnáithfid†
|
a thnáithfidh; a thnáithfeas /
a dtnáithfidh*; a dtnáithfeas*
|
tnáithfear
|
| conditional
|
thnáithfinn / dtnáithfinn‡‡
|
thnáithfeá / dtnáithfeᇇ
|
thnáithfeadh sé, sí / dtnáithfeadh sé, s퇇
|
thnáithfimis; thnáithfeadh muid / dtnáithfimis‡‡; dtnáithfeadh muid‡‡
|
thnáithfeadh sibh / dtnáithfeadh sibh‡‡
|
thnáithfidís; thnáithfeadh siad / dtnáithfidís‡‡; dtnáithfeadh siad‡‡
|
a thnáithfeadh /
a dtnáithfeadh*
|
thnáithfí / dtnáithf퇇
|
| subjunctive
|
present
|
go dtnáithe mé;
go dtnáithead†
|
go dtnáithe tú;
go dtnáithir†
|
go dtnáithe sé, sí
|
go dtnáithimid;
go dtnáithe muid
|
go dtnáithe sibh
|
go dtnáithe siad;
go dtnáithid†
|
—
|
go dtnáitear
|
| past
|
dá dtnáithinn
|
dá dtnáiteá
|
dá dtnáitheadh sé, sí
|
dá dtnáithimis;
dá dtnáitheadh muid
|
dá dtnáitheadh sibh
|
dá dtnáithidís;
dá dtnáitheadh siad
|
—
|
dá dtnáití
|
| imperative
|
tnáithim
|
tnáith
|
tnáitheadh sé, sí
|
tnáithimis
|
tnáithigí;
tnáithidh†
|
tnáithidís
|
—
|
tnáitear
|
| verbal noun
|
tnáitheadh
|
| past participle
|
tnáite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
| Irish mutation
|
| Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
| tnáith
|
thnáith
|
dtnáith
|
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
- “tnáith”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1904) “tnáṫaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 738
- Ó Dónaill, Niall (1977) “tnáith”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, page 16
