tráigh

See also: tràigh

Irish

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /t̪ˠɾˠɑːɟ/
• (Connacht) IPA^(key): /t̪ˠɾˠɑː/
• (Ulster) IPA^(key): /t̪ˠɾˠaːj/

Etymology 1

From Old Irish tráigid (“to ebb; to exhaust”, verb), from tráig (“strand, shore, ebb-tide”). Doublet of tnáith.

Verb

tráigh (present analytic tránn, future analytic tráfaidh, verbal noun trá, past participle tráite) (transitive, intransitive)

1. to ebb
2. to abate, subside, recede, decline

   Níl tuile dá mhéad nach dtránn. (proverb)

   Nothing can last for ever; things will eventually settle down.

Conjugation

conjugation of tráigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tráim	tránn tú; tráir†	tránn sé, sí	tráimid	tránn sibh	tránn siad; tráid†	a thránn; a thrás / a dtránn*; a dtrás*	tráitear
	past	thráigh mé; thrás	thráigh tú; thráis	thráigh sé, sí	thrámar; thráigh muid	thráigh sibh; thrábhair	thráigh siad; thrádar	a thráigh / ar thráigh*	trádh
	past habitual	thráinn / dtráinn‡‡	thráiteá / dtráiteᇇ	thrádh sé, sí / dtrádh sé, s퇇	thráimis; thrádh muid / dtráimis‡‡; dtrádh muid‡‡	thrádh sibh / dtrádh sibh‡‡	thráidís; thrádh siad / dtráidís‡‡; dtrádh siad‡‡	a thrádh / a dtrádh*	thráití / dtráit퇇
future		tráfaidh mé; tráfad	tráfaidh tú; tráfair†	tráfaidh sé, sí	tráfaimid; tráfaidh muid	tráfaidh sibh	tráfaidh siad; tráfaid†	a thráfaidh; a thráfas / a dtráfaidh*; a dtráfas*	tráfar
conditional		thráfainn / dtráfainn‡‡	thráfá / dtráfᇇ	thráfadh sé, sí / dtráfadh sé, s퇇	thráfaimis; thráfadh muid / dtráfaimis‡‡; dtráfadh muid‡‡	thráfadh sibh / dtráfadh sibh‡‡	thráfaidís; thráfadh siad / dtráfaidís‡‡; dtráfadh siad‡‡	a thráfadh / a dtráfadh*	thráfaí / dtráfa퇇
subjunctive	present	go dtrá mé; go dtrád†	go dtrá tú; go dtráir†	go dtrá sé, sí	go dtráimid; go dtrá muid	go dtrá sibh	go dtrá siad; go dtráid†	—	go dtráitear
	past	dá dtráinn	dá dtráiteá	dá dtrádh sé, sí	dá dtráimis; dá dtrádh muid	dá dtrádh sibh	dá dtráidís; dá dtrádh siad	—	dá dtráití
imperative		tráim	tráigh	trádh sé, sí	tráimis	tráigí; tráidh†	tráidís	—	tráitear
verbal noun		trá
past participle		tráite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

From Old Irish tráig (“strand, shore, ebb-tide”).

Noun

tráigh f (genitive singular trágha, nominative plural trághanna)

1. Munster and Ulster form of trá (“strand, beach”)

Declension

Declension of tráigh

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative tráigh trághanna Vocative a thráigh a thrághanna Genitive trágha trághanna Dative tráigh trághanna

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an tráigh na trághanna Genitive na trágha na dtrághanna Dative leis an tráigh don tráigh leis na trághanna

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tráigh	thráigh	dtráigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “tráigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “tráigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024
• Ó Dónaill, Niall (1977) “tráigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “tráig”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “tráigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 57