tochtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch tuchtich. Equivalent to tocht +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɔx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toch‧tig
• Rhymes: -ɔxtəx

Adjective

tochtig (comparative tochtiger, superlative tochtigst)

1. draughty, drafty, windy, having currents of air
   • 1986, S. F. Kelly & R. J. Kelly, Hypnose als therapie bij mentale en lichamelijke problemen, Tjalling Bos (tr.), 166.

     Hij heeft zijn handen en voeten naar de stralingswarmte van het vuur uitgestrekt, maar hij leunt met zijn hoofd tegen een koud en tochtig raam.

2. (livestock, especially cattle) being in oestrus, being on heat

Inflection

Declension of tochtig
uninflected	tochtig
inflected	tochtige
comparative	tochtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		tochtig	tochtiger	het tochtigst het tochtigste
indefinite	m./f. sing.	tochtige	tochtigere	tochtigste
	n. sing.	tochtig	tochtiger	tochtigste
	plural	tochtige	tochtigere	tochtigste
definite		tochtige	tochtigere	tochtigste
partitive		tochtigs	tochtigers	—

Coordinate terms

• (on heat):

  (of sows) berig

  (of cows) buls

  (of larger mammals) bronstig

  (of mares) hengstig

  (of animals and people) hitsig, ritsig, rits

  (of cats) krols

  (of dogs) loops

Derived terms

• tochtigheid