triangulum
See also: Triangulum
Hungarian
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Latin triangulum (“triangle”).
Pronunciation
Noun
triangulum (plural triangulumok)
- (geometry, archaic) triangle (polygon with three sides and three angles)
- 1830, Mózes Kézy, A’ fizikának rövid rajzolatja,[1] chapter 4, page 68:
- ABC, egyenes szegeletű triangulum, mellynek hypotenusája AC verticalis erányban vagyon. Látni való tehát hogy ha az egyenes szegeletű triangulum úgy helyheztetődik, hogy annak hypotenusája verticaliter feküdjék, a’ melly idő alatt futná el a’ test szabad esés által ezen hypotenusát, éppen annyi idő alatt futja meg a’ felső cathetust, mint hajlott lineát.
- 1830, Mózes Kézy, A’ fizikának rövid rajzolatja,[1] chapter 4, page 68:
- (music) triangle (percussion instrument)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | triangulum | triangulumok |
accusative | triangulumot | triangulumokat |
dative | triangulumnak | triangulumoknak |
instrumental | triangulummal | triangulumokkal |
causal-final | triangulumért | triangulumokért |
translative | triangulummá | triangulumokká |
terminative | triangulumig | triangulumokig |
essive-formal | triangulumként | triangulumokként |
essive-modal | — | — |
inessive | triangulumban | triangulumokban |
superessive | triangulumon | triangulumokon |
adessive | triangulumnál | triangulumoknál |
illative | triangulumba | triangulumokba |
sublative | triangulumra | triangulumokra |
allative | triangulumhoz | triangulumokhoz |
elative | triangulumból | triangulumokból |
delative | triangulumról | triangulumokról |
ablative | triangulumtól | triangulumoktól |
non-attributive possessive - singular |
triangulumé | triangulumoké |
non-attributive possessive - plural |
trianguluméi | triangulumokéi |
Possessive forms of triangulum | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | triangulumom | triangulumaim |
2nd person sing. | triangulumod | triangulumaid |
3rd person sing. | trianguluma | triangulumai |
1st person plural | triangulumunk | triangulumaink |
2nd person plural | triangulumotok | triangulumaitok |
3rd person plural | triangulumuk | triangulumaik |
Synonyms
- (triangle: polygon): háromszög
- (triangle: instrument): fémháromszög
Latin
Alternative forms
- triangulus (for the noun meaning "triangle")
Etymology
From triangulus (“three-cornered, triangular”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /triˈan.ɡu.lum/, [t̪riˈäŋɡʊɫ̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /triˈan.ɡu.lum/, [t̪riˈäŋɡulum]
Noun
triangulum n (genitive triangulī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | triangulum | triangula |
Genitive | triangulī | triangulōrum |
Dative | triangulō | triangulīs |
Accusative | triangulum | triangula |
Ablative | triangulō | triangulīs |
Vocative | triangulum | triangula |
Descendants
Adjective
(deprecated template usage) triangulum
- nominative neuter singular of triangulus
- accusative masculine singular of triangulus
- accusative neuter singular of triangulus
- vocative neuter singular of triangulus
Related terms
Categories:
- Hungarian terms derived from Latin
- Hungarian terms with IPA pronunciation
- Hungarian lemmas
- Hungarian nouns
- hu:Geometry
- Hungarian terms with archaic senses
- hu:Musical instruments
- Latin 4-syllable words
- Latin terms with IPA pronunciation
- Latin lemmas
- Latin nouns
- Latin second declension nouns
- Latin neuter nouns in the second declension
- Latin neuter nouns
- Latin non-lemma forms
- Latin adjective forms