tytuł

Polish

Etymology

Borrowed from Latin titulus. Doublet of tylda (“tilde”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɨ.tuw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨtuw
• Syllabification: ty‧tuł

Noun

tytuł m inan (diminutive tytulik)

1. title (the name of a book, film or other work of art)
2. title (prefix or suffix added to a name)

Declension

Declension of tytuł

	singular	plural
nominative	tytuł	tytuły
genitive	tytułu	tytułów
dative	tytułowi	tytułom
accusative	tytuł	tytuły
instrumental	tytułem	tytułami
locative	tytule	tytułach
vocative	tytule	tytuły

Derived terms

adjectives

• beztytułowy
• tytułowy

 

nouns

• podtytuł
• tytułomania

 

prepositions

• tytułem
• z tytułu

 

Related terms

adjective

• tytularny

 

adverb

• tytularnie

 

nouns

• tytulacja
• tytularność
• tytularz
• tytulatura

 

verb

• tytułować impf

 

Descendants

• → Russian: ти́тул (títul)

Further reading

• tytuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tytuł in Polish dictionaries at PWN