umówić

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Hergilei (talk | contribs) as of 06:47, 12 June 2019.
Jump to navigation Jump to search

Polish

Pronunciation

Verb

Lua error in Module:parameters at line 828: Parameter "a" is not used by this template.

  1. (reflexive, intransitive) to make an appointment
  2. (reflexive, intransitive) to agree on something

Conjugation

Conjugation of umówić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umówić
future tense 1st umówię umówimy
2nd umówisz umówicie
3rd umówi umówią
impersonal umówi się
past tense 1st umówiłem,
-(e)m umówił
umówiłam,
-(e)m umówiła
umówiłom,
-(e)m umówiło
umówiliśmy,
-(e)śmy umówili
umówiłyśmy,
-(e)śmy umówiły
2nd umówiłeś,
-(e)ś umówił
umówiłaś,
-(e)ś umówiła
umówiłoś,
-(e)ś umówiło
umówiliście,
-(e)ście umówili
umówiłyście,
-(e)ście umówiły
3rd umówił umówiła umówiło umówili umówiły
impersonal umówiono
conditional 1st umówiłbym,
bym umówił
umówiłabym,
bym umówiła
umówiłobym,
bym umówiło
umówilibyśmy,
byśmy umówili
umówiłybyśmy,
byśmy umówiły
2nd umówiłbyś,
byś umówił
umówiłabyś,
byś umówiła
umówiłobyś,
byś umówiło
umówilibyście,
byście umówili
umówiłybyście,
byście umówiły
3rd umówiłby,
by umówił
umówiłaby,
by umówiła
umówiłoby,
by umówiło
umówiliby,
by umówili
umówiłyby,
by umówiły
impersonal umówiono by
imperative 1st niech umówię umówmy
2nd umów umówcie
3rd niech umówi niech umówią
anterior adverbial participle umówiwszy
verbal noun umówienie

Further reading