umazać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umazać, from Proto-Slavic *umazati. By surface analysis, u- +‎ mazać.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈma.zat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: u‧ma‧zać

Verb

umazać pf (imperfective umazywać)

1. (transitive) to bedaub, to besmear

   Synonym: usmarować

2. (reflexive with się) to bedaub oneself, to besmear oneself

Conjugation

Conjugation of umazać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umazać
future tense	1st	umażę			umażemy
	2nd	umażesz			umażecie
	3rd	umaże			umażą
	impersonal	umaże się
past tense	1st	umazałem, -(e)m umazał	umazałam, -(e)m umazała	umazałom, -(e)m umazało	umazaliśmy, -(e)śmy umazali	umazałyśmy, -(e)śmy umazały
	2nd	umazałeś, -(e)ś umazał	umazałaś, -(e)ś umazała	umazałoś, -(e)ś umazało	umazaliście, -(e)ście umazali	umazałyście, -(e)ście umazały
	3rd	umazał	umazała	umazało	umazali	umazały
	impersonal	umazano
conditional	1st	umazałbym, bym umazał	umazałabym, bym umazała	umazałobym, bym umazało	umazalibyśmy, byśmy umazali	umazałybyśmy, byśmy umazały
	2nd	umazałbyś, byś umazał	umazałabyś, byś umazała	umazałobyś, byś umazało	umazalibyście, byście umazali	umazałybyście, byście umazały
	3rd	umazałby, by umazał	umazałaby, by umazała	umazałoby, by umazało	umazaliby, by umazali	umazałyby, by umazały
	impersonal	umazano by
imperative	1st	niech umażę			umażmy
	2nd	umaż			umażcie
	3rd	niech umaże			niech umażą
passive adjectival participle		umazany	umazana	umazane	umazani	umazane
anterior adverbial participle		umazawszy
verbal noun		umazanie

Further reading

• umazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umazać in Polish dictionaries at PWN