utódja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

utód (successor; descendant, offspring) +‎ -ja (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈutoːɟːɒ]
  • Hyphenation: utód‧ja

Noun

[edit]

utódja

  1. third-person singular single-possession possessive of utód

Declension

[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative utódja
accusative utódját
dative utódjának
instrumental utódjával
causal-final utódjáért
translative utódjává
terminative utódjáig
essive-formal utódjaként
essive-modal utódjául
inessive utódjában
superessive utódján
adessive utódjánál
illative utódjába
sublative utódjára
allative utódjához
elative utódjából
delative utódjáról
ablative utódjától
non-attributive
possessive - singular
utódjáé
non-attributive
possessive - plural
utódjáéi