vadja
Estonian
Etymology
Borrowed from Finnish vatja, ultimately from Votic vaďďalain.
Adjective
vadja
Usage notes
Does not inflect.
Hungarian
Etymology
vad + -ja (possessive suffix)
Pronunciation
Noun
vadja
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vadja | — |
accusative | vadját | — |
dative | vadjának | — |
instrumental | vadjával | — |
causal-final | vadjáért | — |
translative | vadjává | — |
terminative | vadjáig | — |
essive-formal | vadjaként | — |
essive-modal | vadjául | — |
inessive | vadjában | — |
superessive | vadján | — |
adessive | vadjánál | — |
illative | vadjába | — |
sublative | vadjára | — |
allative | vadjához | — |
elative | vadjából | — |
delative | vadjáról | — |
ablative | vadjától | — |
non-attributive possessive - singular |
vadjáé | — |
non-attributive possessive - plural |
vadjáéi | — |