vicinitas
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From vīcīnus (“near, neighboring”) + -itās.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /wiːˈkiː.ni.taːs/, [wiːˈkiːnɪt̪äːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /viˈt͡ʃi.ni.tas/, [viˈt͡ʃiːnit̪ɑs]
Noun[edit]
vīcīnitās f (genitive vīcīnitātis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vīcīnitās | vīcīnitātēs |
Genitive | vīcīnitātis | vīcīnitātum |
Dative | vīcīnitātī | vīcīnitātibus |
Accusative | vīcīnitātem | vīcīnitātēs |
Ablative | vīcīnitāte | vīcīnitātibus |
Vocative | vīcīnitās | vīcīnitātēs |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
- Aromanian: vitsinãtati
- English: vicinity
- French: vicinité
- Italian: vicinità
- Romanian: vecinătate
- Spanish: vecindad
References[edit]
- vicinitas in Charlton T. Lewis and Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
- vicinitas in Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers, 1891
- vicinitas in Gaffiot, Félix, Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette, 1934