vocito

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: voĉito

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

vocitō (present infinitive vocitāre, perfect active vocitāvī, supine vocitātum); first conjugation

  1. to call or name

Conjugation[edit]

   Conjugation of vocitō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present vocitō vocitās vocitat vocitāmus vocitātis vocitant
imperfect vocitābam vocitābās vocitābat vocitābāmus vocitābātis vocitābant
future vocitābō vocitābis vocitābit vocitābimus vocitābitis vocitābunt
perfect vocitāvī vocitāvistī vocitāvit vocitāvimus vocitāvistis vocitāvērunt,
vocitāvēre
pluperfect vocitāveram vocitāverās vocitāverat vocitāverāmus vocitāverātis vocitāverant
future perfect vocitāverō vocitāveris vocitāverit vocitāverimus vocitāveritis vocitāverint
passive present vocitor vocitāris,
vocitāre
vocitātur vocitāmur vocitāminī vocitantur
imperfect vocitābar vocitābāris,
vocitābāre
vocitābātur vocitābāmur vocitābāminī vocitābantur
future vocitābor vocitāberis,
vocitābere
vocitābitur vocitābimur vocitābiminī vocitābuntur
perfect vocitātus + present active indicative of sum
pluperfect vocitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect vocitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present vocitem vocitēs vocitet vocitēmus vocitētis vocitent
imperfect vocitārem vocitārēs vocitāret vocitārēmus vocitārētis vocitārent
perfect vocitāverim vocitāverīs vocitāverit vocitāverīmus vocitāverītis vocitāverint
pluperfect vocitāvissem vocitāvissēs vocitāvisset vocitāvissēmus vocitāvissētis vocitāvissent
passive present vociter vocitēris,
vocitēre
vocitētur vocitēmur vocitēminī vocitentur
imperfect vocitārer vocitārēris,
vocitārēre
vocitārētur vocitārēmur vocitārēminī vocitārentur
perfect vocitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect vocitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present vocitā vocitāte
future vocitātō vocitātō vocitātōte vocitantō
passive present vocitāre vocitāminī
future vocitātor vocitātor vocitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives vocitāre vocitāvisse vocitātūrum esse vocitārī vocitātum esse vocitātum īrī
participles vocitāns vocitātūrus vocitātus vocitandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
vocitandī vocitandō vocitandum vocitandō vocitātum vocitātū

References[edit]

  • vocito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vocito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • vocito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.