wedergeboorte

Dutch

Etymology

From Middle Dutch wedergeboorte. Equivalent to weder (“again”) +‎ geboorte (“birth”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeː.dər.ɣəˌboːr.tə/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: we‧der‧ge‧boor‧te

Noun

wedergeboorte f (plural wedergeboorten or wedergeboortes)

1. rebirth, revival
2. reincarnation, transmigration

Synonyms

• (reincarnation): reïncarnatie, zielsverhuizing
• (cultural revival): heropleving, renaissance

Descendants

• Negerhollands: weergeboorte, wedergeboorte, wegeboorte