wiþerriht
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *wiþrareht, equivalent to wiþer- + riht.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
wiþerriht n
Declension[edit]
Declension of wiþerriht (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | wiþerriht | wiþerriht |
accusative | wiþerriht | wiþerriht |
genitive | wiþerrihtes | wiþerrihta |
dative | wiþerrihte | wiþerrihtum |