wiebelig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]By surface analysis, wiebelen (“to wobble”) + -ig
Pronunciation
[edit]Audio: (file) - Hyphenation: wie‧be‧lig
Adjective
[edit]wiebelig (comparative wiebeliger, superlative wiebeligst)
Declension
[edit]Declension of wiebelig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | wiebelig | |||
inflected | wiebelige | |||
comparative | wiebeliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | wiebelig | wiebeliger | het wiebeligst het wiebeligste | |
indefinite | m./f. sing. | wiebelige | wiebeligere | wiebeligste |
n. sing. | wiebelig | wiebeliger | wiebeligste | |
plural | wiebelige | wiebeligere | wiebeligste | |
definite | wiebelige | wiebeligere | wiebeligste | |
partitive | wiebeligs | wiebeligers | — |