wkładnik

Polish

Etymology

From wkładać +‎ -nik. First attested in 1872.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfkwad.ɲik/
• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: wkład‧nik

Noun

wkładnik m pers

1. (obsolete) Synonym of wkładca

Declension

Declension of wkładnik

	singular	plural
nominative	wkładnik	wkładnicy/wkładniki (deprecative)
genitive	wkładnika	wkładników
dative	wkładnikowi	wkładnikom
accusative	wkładnika	wkładników
instrumental	wkładnikiem	wkładnikami
locative	wkładniku	wkładnikach
vocative	wkładniku	wkładnicy

Related terms

adjectives

• wkładkowy
• wkładowy

 

nouns

• wkład
• wkładacz
• wkładca
• wkładka

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wkładać impf
• wkłaść impf

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wkładnik”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 639