wmiatać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) Compare Czech vmetat, Kashubian wmiatac, and Russian вмета́ть (vmetátʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvmja.tat͡ɕ/
• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wmia‧tać

Verb

wmiatać impf (perfective wmieść)

1. (transitive) to sweep into (when sweeping, to put something with a broom or brush under something or inside something)

Conjugation

Conjugation of wmiatać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wmiatać
present tense	1st	wmiatam			wmiatamy
	2nd	wmiatasz			wmiatacie
	3rd	wmiata			wmiatają
	impersonal	wmiata się
past tense	1st	wmiatałem, -(e)m wmiatał	wmiatałam, -(e)m wmiatała	wmiatałom, -(e)m wmiatało	wmiataliśmy, -(e)śmy wmiatali	wmiatałyśmy, -(e)śmy wmiatały
	2nd	wmiatałeś, -(e)ś wmiatał	wmiatałaś, -(e)ś wmiatała	wmiatałoś, -(e)ś wmiatało	wmiataliście, -(e)ście wmiatali	wmiatałyście, -(e)ście wmiatały
	3rd	wmiatał	wmiatała	wmiatało	wmiatali	wmiatały
	impersonal	wmiatano
future tense	1st	będę wmiatał, będę wmiatać	będę wmiatała, będę wmiatać	będę wmiatało, będę wmiatać	będziemy wmiatali, będziemy wmiatać	będziemy wmiatały, będziemy wmiatać
	2nd	będziesz wmiatał, będziesz wmiatać	będziesz wmiatała, będziesz wmiatać	będziesz wmiatało, będziesz wmiatać	będziecie wmiatali, będziecie wmiatać	będziecie wmiatały, będziecie wmiatać
	3rd	będzie wmiatał, będzie wmiatać	będzie wmiatała, będzie wmiatać	będzie wmiatało, będzie wmiatać	będą wmiatali, będą wmiatać	będą wmiatały, będą wmiatać
	impersonal	będzie wmiatać się
conditional	1st	wmiatałbym, bym wmiatał	wmiatałabym, bym wmiatała	wmiatałobym, bym wmiatało	wmiatalibyśmy, byśmy wmiatali	wmiatałybyśmy, byśmy wmiatały
	2nd	wmiatałbyś, byś wmiatał	wmiatałabyś, byś wmiatała	wmiatałobyś, byś wmiatało	wmiatalibyście, byście wmiatali	wmiatałybyście, byście wmiatały
	3rd	wmiatałby, by wmiatał	wmiatałaby, by wmiatała	wmiatałoby, by wmiatało	wmiataliby, by wmiatali	wmiatałyby, by wmiatały
	impersonal	wmiatano by
imperative	1st	niech wmiatam			wmiatajmy
	2nd	wmiataj			wmiatajcie
	3rd	niech wmiata			niech wmiatają
active adjectival participle		wmiatający	wmiatająca	wmiatające	wmiatający	wmiatające
passive adjectival participle		wmiatany	wmiatana	wmiatane	wmiatani	wmiatane
contemporary adverbial participle		wmiatając
verbal noun		wmiatanie

Further reading

• wmiatać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wmiatać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wmiatać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wmiatać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 662